membrana

membrana (engl. membrane; njem. Membran; rus. мембрана), 1. u tehničkoj mehanici, građevinarstvu i dr., plošni konstrukcijski element izrazito male debljine, koji prenosi opterećenja uglavnom unutarnjim normalnim i smičnim silama, bez momenta savijanja. Stanje naprezanja koje se pritom pojavljuje naziva se membranskim stanjem, a pojednostavnjeno se proračunava tzv. membranskom teorijom. Membranske su konstrukcije npr. → ljuske i → šatoraste konstrukcije. – 2. u elektroakustici, plošna sastavnica koja služi za pretvorbu mehaničkih titraja (većinom zvuka) u električne, i obrnuto. Mikrofonska membrana, pobuđena zvučnim titrajima, tlači ugljena zrnca (ugljeni → mikrofon), mijenja kapacitet kondenzatora (kondenzatorski mikrofon), pokreće magnet (elektromagnetski mikrofon) ili tlači piezoelektrični kristal (kristalni mikrofon). Zvučnička membrana i slušalična membrana obrnutim postupkom prenose titranje na okolni zrak (→ slušalice, → zvučnik). Prema načinu prenošenja titranja može biti vodljiva (kovinska, ugljena) ili od izolatora (papirna ili polimerna). – 3. u kemiji, plošna sastavnica koja u otopini probrano propušta čestice ovisno o njihovim izmjerama, pa se naziva i polupropusnom ili semipermeabilnom membranom.